Ahameniş döneminden(m.ö.550) beri süregelen bir Zarathoustra geleneği sayılan “meşalelerle geçit rasimesi”(meşal abu abid), günümüzde resmi törenlerde uygulanan “fener alayı geçit törenleri” uygulamasıyla da büyük bir benzerlik oluşturmaktadır. Mardin’de Sasanilerin hâkim olduğu dönemlerde bu tören yoğun olarak uygulanmaktaydı. Hazreti Ömer(R.A.) döneminde bölgenin İyaz bin Ganem el Fahri tarafından fütuhatından sonra terkedilen geçit rasimesi, yakın dönemlere kadar yer yer geleneksel olarak  mahallî bazda özellikle Mardin’de “Meşâl Abu Abid” nidaları arasında sokak aralarında çocukların ellerinde tuttukları  meşalelerle uygulanma alanı bulmuştu. Ateşe tapanların en yüce tanrısı, ışık ve zekânın sembolü sayılan tanrı Ahura Mazda’ya atfen yapılan bu törenler, iyilik ve kötülük retoriğini oluşturan birbirine zıt iki düşüncenin ürünüdür. İşte eskiden sokak aralarında geceleyin yakılan meşâleler ve atılan sloganlar” karanlığı ve kötülüğü simgeleyen Ehrimar’a karşı, iyilik tanrısı Ahura Mazda’nın karanlığı aydınlatan veçhesini ortaya koymaya yönelik batıl bir inanış biçimi idi. Kadim Mardin sokaklarında yakın dönemlere kadar bu geleneğin yansımalarını görmek pekâlâ mümkündü.