İçten Bir Tebbessüm Kalpten bir Muhabbet Lazım

Günümüzde en çok ihtiyaç duyduğumuz bir şeydir bu, birbirimize karşı Muhabbet beslemek, birbirimizi sevmek, içten bir tebessüm sergilemek.
Çok tartışıyoruz. Önemli olsa da, olmasa da tartışıyoruz. Özellikle kendimizi otorite saydığımız, bildiğimizi düşündüğümüz konularda sürekli didişiyoruz.
Kalp kırıyoruz. Ötekileştiriyoruz. Hatta afaroz ediyoruz.
Sanki buna hakkımız varmış gibi. Bilhassa Dini Konularda, Müslümanlık hakkında çok farklı bilgilere ve Altyapıya sahibiz. Çelişkilerimiz mevcut.
Böyle olunca da farklı Düşünceler ortaya çıkıyor. Tahammül sınırımız yeterince geniş değil. Yanlış olabileceği varsayımı kabul edilmiyor. 
Halbuki Rabbimiz böyle yapmayın diyor. Birbirinizi üzmeyin, didişmeyin, kavga etmeyin diyor. Dağılırsınız, güçsüzleşirsiniz diyor. Önderimiz Peygamberimiz (as) bizi bir vücûda benzetiyor.
Her birimizin insan vücûdunun bir azası gibi olduğumuzu söylüyor. Yani kim bir kardeşini incitirse aslında zararı kendisine vereceğini söylüyor.
İşte bu noktada bizlere Düşen görev, sevmek. Daha çok sevmek. Sevginin kaynağı Allah olduğu için sevmek. Sevdikçe çoğalacağını bildiğimiz için sevmek. 
Muhabbet beslemek.
Müslüman bir diğer Müslüman'ı rakip olarak görmemeli. Bilakis yanında, aynı safta, omuz omuza bilmeli. Böyle olursa muhabbet de artar, sevgi de artar, tebessüm de artar.